One week left

Vrienden!

De laatste 2 weken zijn aangebroken hier in Hatfield. Nadat ik de 4e terugkwam heb ik de eerste 3 dagen nauwelijks iets gedaan. Wel weer dagelijks naar het zwembad geweest, maar dat mocht ook wel na bijna 3 weken stilstand. Voordat ik ging had ik een paar dingen opgezocht over zwemmen, om die vervolgens te testen in het zwembad. Zo is er de stroke efficiency index, een maat voor de efficiëntie van de zwemslag. Deze index is de som van het aantal zwemslagen en de tijdsduur (in seconden) om 25 meter af te leggen in de vrije slag. Hoe lager de index, hoe effectiever de zwemslag: < 30 is uitstekend, 30-40 is zeer goed, 40-50 is gemiddeld en alles eronder is matig. Ik zit ongeveer op de 40. Soms iets lager, soms iets hoger. Best goed als je nagaat dat ik het mezelf heb aangeleerd. Streven is natuurlijk 35 of lager, maar dat is heel moeilijk. Verder kan ik nu ook de vlinderslag: Hele zware, moeilijke, maar mooie slag. Nu nog de ‘wissel’ aanleren, and I’m done.

Het vak Journalism Skills: Print news and Feature is afgerond met 63%, een B. Ik moest een achtergrondartikel schrijven en heb dit over de ‘kliekjesvorming’ binnen de Universiteit gedaan: Internationale studenten gaan bijna alleen maar om met Internationalen en Engelsen met Engelsen. Ikzelf heb 1 Engels maatje en ken wat mensen uit m’n klassen, maar daar houdt het wel mee op. Ben uit gaan zoeken wat de redenen zijn in een artikel: Woonsituatie is niet gemixt, verschillende interesses, leeftijdsverschil en weinig stimulering tot integratie door de UH. Daarna moest ik een critical analysis schrijven over dit artikel. Waarom ik voor deze opzet had gekozen, wat ik denk goed te hebben gedaan en wat voor verbetering vatbaar is. Mijn grammatica kan stukken beter: te vaak vertaal ik dingen uit het Nederlands krom in het Engels. Verder is mijn schrijfstijl goed en kan ik de aandacht van de lezer pakken, wat belangrijk is bij het schrijven van nieuws.

Als laatste opdracht voor dit vak had ik een Local Hero Interview over het vrijwilligerswerk van mijn moeder. Zij heeft een aantal jaar pallitatieve terminale patiënten verzorgd. Dit werd een bijzonder indrukwekkend verhaal vond ik zelf, en tijdens het interview en het schrijven van het stuk begreep ik pas hoe moeilijk het werk is. Mijn invalshoek werd dus behoorlijk emotioneel, wat goed past bij een human interest stuk. Dit bleek een schot in de roos. M’n lerares vond de inhoud ‘excellent’ en zei dat als ik het vertaalde, ik het zo kon verkopen aan een (lokale) krant. Wat? Ja, zei ze, je moet denken als journalist en dan doe je het niet gratis. Het is een heel mooi geschreven, indrukwekkend stuk waarbij je de volledige aandacht van de lezer trekt. Mooi compliment!

Ook heb ik m’n acting essay terug: 57%. Klinkt mager, maar is een Second, dus ben heel tevreden. Helemaal omdat ik het in minder dan 5 uurtjes heb geschreven: De dag ervoor kwam ik erachter dat ik het niet Donderdag, maar Maandag moest inleveren: Oei. Ik koos voor de opdracht ‘My development as an actor’, wat dus betekent dat het wederom een heel persoonlijk verhaal wordt, met een mooie conclusie:

It is astonishing how much I’ve learned about acting in such a short period of time. I already knew that acting was a real profession, but now I know that it is much more difficult than I expected. In short, I learned a lot about the profession acting, the things that are important and I did a lot of acting myself. All things I’ve learned are useful for my future, whether it will have to do with acting or not.

Dit kon m’n lerares wel waarderen. Door m’n goede quotes en heldere, open tekst met de juiste inhoud kreeg ik het commentaar: You have understood an important part of the module. Omdat het te kort en te beperkt was (1300 van maximaal 2000 woorden) heb ik lager gescoord dan mogelijk was, maar voor het korte tijdsbestek ben ik beretevreden. In het tweede semester is er het vervolg op de acting class, wat ik helaas ga missen. Mooi dat mensen uit de klas me nog even opzochten en zeiden dat ‘it was really nice to meet you’. Ook vroegen ze (and with them, a lot of other people) of het niet mogelijk om langer te blijven. It ain’t, unfortunately. De lerares had ook lovende woorden, ze vond het heel mooi om mijn ontwikkeling te zien, ondanks the struggling with the language sometimes. Heb enorm genoten van de acteerklas, beste keuze van al m’n vakken hier.

Iedereen is inmiddels terug op de campus en hard aan het studeren voor de tentamens deze en volgende week. Ik niet, alles is deze week ingeleverd! LRC dagen zijn voorbij, alles is gedaan. Heerlijk gevoel. De laatste opdrachten die ik heb gedaan zijn afgeraffeld, dus ben benieuwd wat m’n score wordt. Motivatie was ver te zoeken en had niet zo’n zin om er veel moeite voor te doen. Mooi dat de leraar van English Language Teaching vandaag in m’n laatste college zei: “I can’t imagine anyone not passing this module.” Zit wel snor dus. De beurs die ik heb gekregen (800 euro) wordt een gift. Gelukkig maar..

Ten slotte ben ik nog closer geworden met m’n huisgenoot Milosz. Hij zit aan de Dialyse, dus elke 2 dagen zit hij een paar uur in het ziekenhuis. Ook heeft ie een soort ding in z’n borst hangen. Apart van dat is hij nog steeds dezelfde mooie gast, alleen stopt hij voor semester B. Hij hoopt voor het nieuwe schooljaar een nieuwe nier te kunnen krijgen, en heeft al veel offers gehad van bekenden. Hoop dat het helemaal doorgaat, gun het hem van harte. Dan kan hij in September opnieuw beginnen met z’n opleiding. Omdat ons afscheid deze week niet onopgemerkt voorbij kan gaan, geven we zaterdag een Farewell party. Plan is 2 (!!) dj’s, bergen alcohol en veel plezier. Bijna 100 mensen uitgenodigd, ben benieuwd hoe veel er komen en hoe het gaat passen in de keuken/gang. It’s going to be great!

Vrijdagmiddag had ik afgesproken met mijn neef Gwynn. Dit is mijn moeders oudste zus (mijn tante Gerda) haar jongste zoon. Een neef, maar toch met een leeftijdsverschil van 10 jaar. Hij woont al een aantal jaar in noord-London. Vanaf finsbury park zijn we Camden Market opgegaan, hebben geluncht in Oost-London en zijn met 2 vrienden van hem een pub ingedoken. Samen met hem besefte ik eens te meer hoe erg ik zin heb om te reizen: Rondhangen met iemand die je eigenlijk niet kent, dingen bezoeken en een goede tijd hebben. Ik heb beloofd dat als ik in Canada ga rondreizen (misschien deze zomer al, roadtrip met Veronique) dat ik ook Alaska aandoe, om de rest van de familie te ontmoeten. Sounds good, I’m excited!

Vanavond wordt het nog 1 keer uit m’n plaat in het Forum, met als special guest: David Hasselhoff! De acteur, bekend van Baywatch en Knightrider. De zanger, bekend van ‘Get in my car’. De alcoholverslaafde, bekend van het filmpje waarin z’n dochter hem filmt terwijl hij liggend op de grond een hamburger probeert te eten. Beachparty it is, dus mijn stylish zwembroek gaat aan! Ga weer met de Aussies, dus het wordt een dronken bedoening. De Aussies noemen me overigens Desmond, geen idee waar die vandaan komt. Hoe kan het toch dat ik altijd en overal zoveel bijnamen verzamel?
Terug van weggeweest, de slechte Engelse vertalingen:
Fortunately it’s behind the back.
Was it at the tip of your tongue?
Little house, little tree, little animal.

Van het kastje naar de muur gestuurd worden heb ik maar niet geprobeerd te vertalen..

Greetz!

PS: Een klasgenootje van m’n acting class heeft de landelijke (roddel) media bereikt. Businessman 'tried to murder former lover Marcia Mcknight over affair with priest.' Ze had op facebook gezet dat het allemaal niet waar. Ik heb het natuurlijk opgezocht, er wordt gezegd dat ze 4 affaires had..
PS2: Mooie momenten als ik met Ciska, een meisje met een Nederlandse vader en Duitse moeder praat. Engels, Nederlands en soms Duits door elkaar.
PS3: Hardste regenbui tot nu toe in the UK meegemaakt. Gelukkig zat ik in de bus. In Engeland regent het écht minder vaak dan in Nederland.
PS4: Mooiste (dronken) compliment tot nu toe: You're a legend!!