Last days in Hatfield
Door: Dirk van den Heuvel
Blijf op de hoogte en volg Dirk
26 Januari 2011 | Verenigd Koninkrijk, Hatfield
Hi Guys,
De David Hasselhoff Beachparty op vrijdagavond was te gek! Hij trad maar 15 minuten op: Eerst zong hij een of ander liedje wat niemand kende, vervolgens praatte die lange tijd tegen het publiek en kreeg ie bijna (echt bijna!) een biertje tegen z’n sodemieter, om dan z’n hit “Jump in my Car” te zingen. Had van tevoren weer Beerpong gespeeld met Matt en de Aussies, waar Matt en ik wederom een onverslaanbaar team bleken. We verloren 1 keer, maar dat kwam omdat ze de officiële regels niet wilden geloven: 2 balletjes in dezelfde Cup = einde spel, winst. Lange discussie waar ik geen zin in had, doorgespeeld en toch ‘verloren’. Hmm.. De rest van de avond was één groot feest: Op elke foto sta ik juichend of dansend met de handjes in de lucht :)
Zaterdag was het inkopen doen en de keuken gereed maken voor the big party! Ontzettend veel alcohol, superveel mensen, een dj en een stroboscoop (dat knipperlicht wat je met het uitgaan altijd ziet) waren de perfecte ingrediënten voor een geweldig feest! Ondanks dat het nu examenweek is, zijn er toch meer dan 70 mensen op het feest geweest. Meest gehoorde vraag: When are you leaving? Can’t you stay longer? Om 1 uur, één van de drukste momenten van het feest, gaat uit het niets het brandalarm af: Everybody outside now! Toen ik bijna beneden was, kwam ik erachter dat dit het perfecte moment was om met Milosz champagne te knallen. Terug naar boven, flessen gepakt en iedereen en elkaar helemaal ondergespoten. Uiteindelijk doorgefeest tot ongeveer 2.15, toen we echt moesten stoppen van de security. Desalniettemin een heel erg geslaagd feestje. Leuke reacties gehad en het is mooi als je ziet dat mensen voor jou even (of langer) langskomen.
De volgende 3 dagen deed ik nagenoeg niks: een formulier opgehaald dat ik in Nederland moet inleveren, zwemmen en brieven schrijven. Ik heb besloten om iedereen die ik hier écht mocht een brief te schrijven als bedankje voor de mooie tijd en als reflectie op de mooie herinneringen. Elf mensen in totaal hebben een brief mogen ontvangen. De reacties zijn niet mis: “I read your letter, it made me cry.” En “I already read your letter 3 times today, makes me so happy!” Ben blij dat ik het heb gedaan. Beter dan een mailtje, beter dan een facebookberichtje, lekker traditioneel. Wordt ontzettend op prijs gesteld. Wel een monnikenwerk om te schrijven, maar de reacties zijn het waard. “What you wrote down is soooo true! Miss you already.” Ahh..
M’n volgende vak, English Language Teaching, is ook afgesloten. Hierin moest ik een biografie over mezelf en taalontwikkeling schrijven, met uiteraard de nodige bronnen. De juiste dingen gezegd waarschijnlijk, want ik heb 72% gescoord, wat ook mijn eindcijfer is: Een A! Ik leer beter Engels schrijven en spreken doordat ik vaak native speakers imiteer, hun uitspraak onthoud en dat nadoe. Dit blijkt een “hot issue” te zijn volgens de leraar. Hij vond dat het stuk “Clear, thoughtful and detailed” en mijn bronnen die ik echt nauwelijks heb gelezen waren weer eens goed. Toch een voordeel, al langer studeren :) .
Woensdag heb ik nog 1 keer met de Aussies en m’n ganggenoten gefeest. Was weer een typische avond met een drankspelletje, shotjes en daarna get crazy on the dancefloor. Good times! Ik moest passen voor de vrijdagavond omdat 5 vrienden uit Nijmegen kwamen, maar was heel kort bij de voorborrel. Had ze een afscheids/bedankbriefje geschreven in een envelop met 10 pond “eerste rondje is voor mij” en de reacties erop zijn echt super. Zonde dat ik niet eerder met hun omging, maar wel een toptijd met ze gehad. Zij bleven ook maar 1 semester en gaan dus terug naar het andere eind van de wereld. Hopelijk ontmoet ik ze nog een keer..
Vrijdagavond kwamen Jorgen, Erik, Steven, Niek en Kuijken richting London! Verblijvend in een Hostel in het westen van de stad zijn we de eerste avond uitgeweest op Leicester Square in de Kink bar. Rustig borrelen, niet heel veel dansen maar vooral weer eens goed bijpraten. Zaterdag hebben we een beetje sightseeing gedaan, eekhoorns gevoerd en uit eten geweest in Kamden Town, om daarna daar te gaan stappen. Hele toffe avond, totdat er per ongeluk een glas kapotviel en de politie (!) die binnen stond een zaklamp op ons scheen. Ik probeerde het goed te praten, bood aan om het op te ruimen maar omdat er nóg een glas kapot was gegaan in de tussentijd (wederom een ongeluk) waren ze onverbitterlijk: “You can leave now or we can kick you out.” Zonde, want de sfeer zat er goed in met Barbra Streisand & Martin Solveig! De volgende dag zijn we naar Church geweest, waar ik dit keer wel de show op het podium bewust heb meegemaakt. Eerst meezingen met een of andere lelijke vent, dan een vrouwelijke striptease, dan een mannelijke striptease en uiteindelijk Adwedstrijdjes op het podium. Het was Australia Day dus de Aussies wonnen. Verbaasde me niks, die kunnen me een partij zuipen..
De afgelopen 3 dagen heb ik op Dora’s kamer geslapen, zij overnachtte bij de Italianen. In deze dagen afscheid genomen van iedereen. Toch even slikken soms. “Nice meeting you, hope we meet again one day”, maar ik weet dat met veel mensen het een afscheid is. Heb tegen iedereen gezegd dat als ze in Nederland zijn, ze me het moeten laten weten. Dat is ook zo omgekeerd. Hoop veel mensen nog eens te ontmoeten. Maandag met Dora en de Italianen naar een pub geweest, om erachter te komen dat ik te weinig tijd met hun heb doorgebracht. Tot die conclusie kwamen we allemaal. Gemiste kans, maar misschien zie ik ze nog eens. Ze vroegen zelfs of ik meega op vakantie deze zomer naar de Filippijnen. Als ik veel geld win, wie weet..
Geen vertrek dinsdag, maar woensdag. Had me vergist in de datum. Onhandig, want het was een kwestie van aanklikken op de easyjet-website, maar het is me gelukt om een foutje te maken. Woensdag terug, om Zaterdag m’n sleutel weer te krijgen. Byebye Hatfield! Geweldig semester gehad. Eigenlijk nauwelijks slechte momenten gehad. Elke dag was het leuk. Nu de blik op de toekomst en reizen!
Laatste Engelse uitspraken:
You have the little ropes in your hands.
You can stick that in your pocket.
Never try is always failure.
Ahh, on that bicycle
Do you want me to stick some feathers up your butt?
Farewell Hatfield, Kimpton 4 room 1, University of Hertfordshire, and cheers for the Good Times!
De David Hasselhoff Beachparty op vrijdagavond was te gek! Hij trad maar 15 minuten op: Eerst zong hij een of ander liedje wat niemand kende, vervolgens praatte die lange tijd tegen het publiek en kreeg ie bijna (echt bijna!) een biertje tegen z’n sodemieter, om dan z’n hit “Jump in my Car” te zingen. Had van tevoren weer Beerpong gespeeld met Matt en de Aussies, waar Matt en ik wederom een onverslaanbaar team bleken. We verloren 1 keer, maar dat kwam omdat ze de officiële regels niet wilden geloven: 2 balletjes in dezelfde Cup = einde spel, winst. Lange discussie waar ik geen zin in had, doorgespeeld en toch ‘verloren’. Hmm.. De rest van de avond was één groot feest: Op elke foto sta ik juichend of dansend met de handjes in de lucht :)
Zaterdag was het inkopen doen en de keuken gereed maken voor the big party! Ontzettend veel alcohol, superveel mensen, een dj en een stroboscoop (dat knipperlicht wat je met het uitgaan altijd ziet) waren de perfecte ingrediënten voor een geweldig feest! Ondanks dat het nu examenweek is, zijn er toch meer dan 70 mensen op het feest geweest. Meest gehoorde vraag: When are you leaving? Can’t you stay longer? Om 1 uur, één van de drukste momenten van het feest, gaat uit het niets het brandalarm af: Everybody outside now! Toen ik bijna beneden was, kwam ik erachter dat dit het perfecte moment was om met Milosz champagne te knallen. Terug naar boven, flessen gepakt en iedereen en elkaar helemaal ondergespoten. Uiteindelijk doorgefeest tot ongeveer 2.15, toen we echt moesten stoppen van de security. Desalniettemin een heel erg geslaagd feestje. Leuke reacties gehad en het is mooi als je ziet dat mensen voor jou even (of langer) langskomen.
De volgende 3 dagen deed ik nagenoeg niks: een formulier opgehaald dat ik in Nederland moet inleveren, zwemmen en brieven schrijven. Ik heb besloten om iedereen die ik hier écht mocht een brief te schrijven als bedankje voor de mooie tijd en als reflectie op de mooie herinneringen. Elf mensen in totaal hebben een brief mogen ontvangen. De reacties zijn niet mis: “I read your letter, it made me cry.” En “I already read your letter 3 times today, makes me so happy!” Ben blij dat ik het heb gedaan. Beter dan een mailtje, beter dan een facebookberichtje, lekker traditioneel. Wordt ontzettend op prijs gesteld. Wel een monnikenwerk om te schrijven, maar de reacties zijn het waard. “What you wrote down is soooo true! Miss you already.” Ahh..
M’n volgende vak, English Language Teaching, is ook afgesloten. Hierin moest ik een biografie over mezelf en taalontwikkeling schrijven, met uiteraard de nodige bronnen. De juiste dingen gezegd waarschijnlijk, want ik heb 72% gescoord, wat ook mijn eindcijfer is: Een A! Ik leer beter Engels schrijven en spreken doordat ik vaak native speakers imiteer, hun uitspraak onthoud en dat nadoe. Dit blijkt een “hot issue” te zijn volgens de leraar. Hij vond dat het stuk “Clear, thoughtful and detailed” en mijn bronnen die ik echt nauwelijks heb gelezen waren weer eens goed. Toch een voordeel, al langer studeren :) .
Woensdag heb ik nog 1 keer met de Aussies en m’n ganggenoten gefeest. Was weer een typische avond met een drankspelletje, shotjes en daarna get crazy on the dancefloor. Good times! Ik moest passen voor de vrijdagavond omdat 5 vrienden uit Nijmegen kwamen, maar was heel kort bij de voorborrel. Had ze een afscheids/bedankbriefje geschreven in een envelop met 10 pond “eerste rondje is voor mij” en de reacties erop zijn echt super. Zonde dat ik niet eerder met hun omging, maar wel een toptijd met ze gehad. Zij bleven ook maar 1 semester en gaan dus terug naar het andere eind van de wereld. Hopelijk ontmoet ik ze nog een keer..
Vrijdagavond kwamen Jorgen, Erik, Steven, Niek en Kuijken richting London! Verblijvend in een Hostel in het westen van de stad zijn we de eerste avond uitgeweest op Leicester Square in de Kink bar. Rustig borrelen, niet heel veel dansen maar vooral weer eens goed bijpraten. Zaterdag hebben we een beetje sightseeing gedaan, eekhoorns gevoerd en uit eten geweest in Kamden Town, om daarna daar te gaan stappen. Hele toffe avond, totdat er per ongeluk een glas kapotviel en de politie (!) die binnen stond een zaklamp op ons scheen. Ik probeerde het goed te praten, bood aan om het op te ruimen maar omdat er nóg een glas kapot was gegaan in de tussentijd (wederom een ongeluk) waren ze onverbitterlijk: “You can leave now or we can kick you out.” Zonde, want de sfeer zat er goed in met Barbra Streisand & Martin Solveig! De volgende dag zijn we naar Church geweest, waar ik dit keer wel de show op het podium bewust heb meegemaakt. Eerst meezingen met een of andere lelijke vent, dan een vrouwelijke striptease, dan een mannelijke striptease en uiteindelijk Adwedstrijdjes op het podium. Het was Australia Day dus de Aussies wonnen. Verbaasde me niks, die kunnen me een partij zuipen..
De afgelopen 3 dagen heb ik op Dora’s kamer geslapen, zij overnachtte bij de Italianen. In deze dagen afscheid genomen van iedereen. Toch even slikken soms. “Nice meeting you, hope we meet again one day”, maar ik weet dat met veel mensen het een afscheid is. Heb tegen iedereen gezegd dat als ze in Nederland zijn, ze me het moeten laten weten. Dat is ook zo omgekeerd. Hoop veel mensen nog eens te ontmoeten. Maandag met Dora en de Italianen naar een pub geweest, om erachter te komen dat ik te weinig tijd met hun heb doorgebracht. Tot die conclusie kwamen we allemaal. Gemiste kans, maar misschien zie ik ze nog eens. Ze vroegen zelfs of ik meega op vakantie deze zomer naar de Filippijnen. Als ik veel geld win, wie weet..
Geen vertrek dinsdag, maar woensdag. Had me vergist in de datum. Onhandig, want het was een kwestie van aanklikken op de easyjet-website, maar het is me gelukt om een foutje te maken. Woensdag terug, om Zaterdag m’n sleutel weer te krijgen. Byebye Hatfield! Geweldig semester gehad. Eigenlijk nauwelijks slechte momenten gehad. Elke dag was het leuk. Nu de blik op de toekomst en reizen!
Laatste Engelse uitspraken:
You have the little ropes in your hands.
You can stick that in your pocket.
Never try is always failure.
Ahh, on that bicycle
Do you want me to stick some feathers up your butt?
Farewell Hatfield, Kimpton 4 room 1, University of Hertfordshire, and cheers for the Good Times!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
