Melbourne & Adelaide

Folks!

Met bijna een uur vertraging kom ik rond 1 uur aan in Melbourne, waar Amelia en Ally, een vriendin van haar, mij ophalen. De komende 3 dagen wordt het een luxer leven: eigen bed/kamer, ik kan m'n was doen, meer privacy en ik word verwelkomd in een kamer met Nederlandse dingen en een Aussi Flag! Betere start had ik niet kunnen wensen. De eerste indruk van Melbourne: KOUD! In Cairns was het netjes 27 graden, maar de temperatuur in Melbourne daalt netjes 15 graden. Brrr.. Nog een bewijs hoe groot Australie wel niet is: 3.5 uur zuidwaarts vliegen, nog steeds in hetzelfde land en zo'n groot klimaatverschil.

Amelia en ik gaan donderdag de stad in. Ze woont in een suburb met haar moeder, in een vrijstaande woning met alleen begane grond. Zulke huizen zijn ook hier eerder regel dan uitzondering. Via een omweg rijden we naar een dichtbij station, en ik zie veel schooluniformen. In primary en secondary school zijn de leerlingen hier verplicht om het uniform te dragen. Jongens in zwarte broek, meisjes in rok, met daarboven blouse of trui van de school. Blijft een apart fenomeen. Met de trein rijden we het citycentre binnen en ze laat veel van haar stad zien: de oudste pub, een populair plein en het station, 1 van de oudste gebouwen van de stad. Natuurlijk niet oud, want het is slechts 200 jaar jong.

Dan worden we aangesproken door een journaliste van MX Newspaper, de gratis Melbourne krant. Allebei krijgen we een vraag voorgeschoteld. Op welke celebrity vind je jezelf lijken? Ryan Gosling (die jongen van de film 'The Notebook', zonder baard). Amelia, wat zou je doen als het je laatste dag op aarde was en je alles kon doen? Een groot festival voor al d'r vrienden organiseren, waarbij toffe bandjes optreden en alles gratis is. Ze maakt een foto van ons en we kunnen ons in de krant verwachten volgende week! Whooo!

Een publiekstrekker in de stad is het enorme Crown-casino. We lopen een rondje en ik waag een gokje, 2 keer 5 $ op rood aan de roulettetafel. Het wordt 23 en 30, rood. Born Lucky, 10 dollar rijker gaan we verder naar Chinatown. Dit blijft toch een apart fenomeen, een wijk met een andere cultuur, mensen en sfeer. Aan de andere kant: In Nederland hebben we ook 'buitenlanders-wijken', waar Turkse groentewinkels, kebab- en roti-zaken de normale gang van zaken is. Wat ook opvalt aan Melbourne, is dat de stad wederom erg schoon en veilig overkomt. Tot nu toe is dit in heel Australie het geval, I like that. Via de stadion-area, waar Amelia jarenlang heeft gewerkt en de Australian Open wordt gehouden, is het tijd voor The Eureka Skydeck.

Dit is het hoogste gebouw van Melbourne, 300 meter hoog en enorm modern. De lift brengt ons in 40 seconden naar de 88ste verdieping en Amelia ontmoet een bekende, die daar werkt. We mogen gratis in 'The Edge', een glazen kubus die ons 3 meter van het gebouw brengt. Onder ons zien we alle auto's, mensen, gebouwen, superleuk om te zien. Een (gratis) foto verder bekijken we de stad als het langzaamaan donker wordt. Vooral doordat iedereen zo ruim woont, is Melbourne ook een enorme stad. Tof uitzicht, met alle lichtjes. Tracy, de moeder van Amelia, heeft 's avonds verse zalm en garnalen gemaakt. Wat een luxe voor de gast :) .

Vrijdagavond gaan we met een groepje uit eten in een echte buurtkroeg/restaurant. Na de risotto is het karaoke-night, waarbij alle dorpsgekken (vrouw die letterlijk een 'rond' figuur had, ouwe vent met tattoo's en oorringetje, jongen met bloempotkapsel en skelet-broek) zijn uitgetrokken om heel lelijk te gaan zingen. Ik doe ook een duit in het zakje: Hey Soulsister en Don't stop me now, was mijn repertoire deze avond! Amelia d'r moeder vond het prachtig. Enkele quotes van haar: ''Why don't the 2 of you get married? You're good-looking, tall and nice. Better than all Australian guys. I wanna keep you!''

Zaterdag ga ik met de nachtbus naar Adelaide, Samone bezoeken. 11 uur later kom ik aan en gaat de klok een half uur achteruit. Blijft een apart verhaal, een half uur... 's middags ga ik samen met haar en haar vriend Jarryd naar de kust, een uitkijkpunt en een wildlife-dierenpark. Vooral dat laatste is echt super: we aaien een koala en voeren emoes en kangaroes. Anders gezegd: het zijn tamme dieren, dus eigenlijk beetje nep, maar desalniettemin een leuke ervaring. Beide buideldieren zijn superzacht, en als we ook nog 2 hokkende Kanga's zien, is het feest compleet.

De dagen erop werkt Samone en zit Jarryd op Uni, dus banjer ik door de stad. Al snel merk ik dat Adelaide niks te bieden heeft. Het mooiste gebouw van de stad is de Universiteit, en de winkels zijn (zoals alles in Aus) te duur. Ik zit vooral in parkjes en geniet van de botanical gardens, maar daar dat is het wel zo'n beetje. Op aanraden van Esther boek ik m'n Groovy Grape tour, die in 6 dagen naar Alice Springs gaat, met alle sightsee. Afdingen de gekste: Van 725 dollar naar 650, en gratis huur van een slaapzak. 'You bloody Dutch always want it cheaper'. If you never shoot, you always miss :) .

Na net pannenkoeken en salade te hebben gemaakt voor Jarryd, Samone en hun huisgenoot, is het klaarmaken voor de trip. Morgenochtend om 6.55 word ik opgepikt, op naar het volgende avontuur!