The Great Barrier Reef

Hello Hello!

Vanuit Rainbow beach was het tijd voor deel 2 van het 3-dagen achtereen bussen. De eerste keer alleen, dacht ik vooraf. Dat bleek weer eens anders te lopen. Via een Rum-distillerie, Bundaberg, gaat de bus naar the town of 1770. Het enige dorp ter wereld met een nummer als naam. Het was een relatief kort busritje, want om 13.15 kom ik al aan en check in, in het hostel. Daar blijken nog 2 Nederlandse jongens te zitten; Timo en Louis uit Limburg. Relaxte gasten waarmee ik de dag heb doorgebracht op het strand.

De dag erop is het weer vroeg uit de veren, op naar Airlie Beach! In de bus een film gezien (the hangover 2) en 700 kilometer voor de boeg. Het is weer 1 enkele weg door eindeloze, prachtige landschappen. Bossen, meertjes, velden, alles wordt gepasseerd. Uitgeput kom ik ’s avonds aan en kijk een geweldige Australian Football Match in het hostel: 100-99 einduitslag, tot de laatste seconde spannend. De free kick in de laatste seconde, werd gemist.. De Sydney guy werd geen held maar een schlemiel.

De volgende dag ga ik op zoek naar de beste deal voor een cruise over het Great Barrier Reef, met snorkelen incluis. Na een twijfel tussen de partyboot van 50 mensen en de condor van 29 mensen kies ik toch voor het 2e. Onderhandelen de gekste, want het is last minute: Over 4 uur vertrekt de boot al. Normale prijs 470 dollar, ik ga voor 325 ermee aan de haal. ‘But don’t tell anyone!’ Sure!

Om 14.00 vertrekt het zeilschip, the Broomstick (toch een andere boot, ‘the condor had fuel problems’), off we go! Het heeft een relaxte 4-persoonscrew en een enorm gevarieerde groep passagiers: 4 Italianen, 3 Duitse meisjes en 1 Duitse jongen, 2 Nederlandse meisjes, Een Fransman, 2 Zweedse gasten, een Amerikaanse, Koreaanse, een Brit en een ontzettende hunk uit Holland. Stuk voor stuk backpackers, en 8 van de 19 reizen alleen. Het blijkt een hele leuke groep en we zeilen in perfecte omstandigheden: wel wind, maar geen wolkje in de lucht. En ik spot een dolfijn op weg naar een eiland! Die kan ook van het lijstje worden afgestreept. Een bushwalk, eindigend in een grot met Aboriginal schilderij, en een maaltijd (wederom enige vegatarier) verder, ga ik om 10 uur al pitten, exhausted.

Dit bleek een goede keuze; we worden om 6 uur AM gewekt door de scheepsmotor. We varen naar Whitsunday Island, waar Whitehaven beach is. Volgens de National Geographic behoort dit strand tot de 3 mooiste stranden ter wereld. Terecht: Het is schitterend. Wederom piepend wit zand, een prachtige baai en hele mooie natuur eromheen. Woorden schieten tekort, check de foto’s!

We zonnen wat, maken een menselijke piramide en genieten van de steeds warmer wordende zon. Ondanks dat het nog steeds ochtend is, is het al genieten en verbranden geblazen. Na de lunch gaan we zeilen! Op dat moment ben ik helemaal blij met deze boot; de partyboot doet alles met de motor. De boots staat ontzettend schuin en iedereen joelt van angst en plezier. Achtbaangevoel :) . Het feest is compleet als ik een walvis spot, die een paar keer boven komt en een klein bommetje maakt. Dan is het aanmeren bij Hayman Island, waar we gaan snorkelen. Stinger suit aan tegen de (dodelijk giftige en doorzichtige) kwallen, en gaan!

Het snorkelen is even wennen (alleen door de mond ademhalen), maar daarna is het een geweldige ervaring. In een oase van rust dobber ik over het koraal, over honderden vissen van alle kleuren en een setting die lijkt op de film Finding Nemo. Ik ben op zoek naar Nemo, maar hij wordt niet gevonden. Ook geen schildpadden helaas, maar wel haaien, alle kleuren vissen (groen, zwart/wit, oranje, geel, paars, regenboog) en prachtig koraal. Door het heldere water zie je de zonnestralen op het koraal schijnen, wat het allemaal nog mooier maakt. Ondanks de kou zit ik in een soort Zen-Concentratie alles in me op te nemen, en als ik boven kom blijkt de helft van de groep al te zijn vertrokken en zijn we 45 minuten verder. Time flies when you’re having an fascinating experience! Onder anderen deze vissen en haaien zijn gespot: Leopard Shark, Great Barracuda, Black-tail Humbag, Yello Demoiselle en Flame angelfish.

Het Great Barrier Reef is een beschermd natuurgebied en 1 van de 7 natuurlijke wereldwonderen. Het is al minstens 600.000 jaar oud en heeft een lengte van maar liefst 2000 kilometer. Je mag niet zomaar overal snorkelen en je mag het koraal absoluut niet aanraken. Er leven 2500 verschillende species in, wat ze zou willen houden. Tot nu toe is dit het hoogtepunt van mijn trip geweest: De kleurenzee, de concentratie, de mooie heldere zee: Wow. Superlatieven schieten tekort.

Wederom een prachtige sunset en iedereen gaat vroeg pitten, want we hebben een lange dag gehad. Om 7 uur gaat de wekker en om half 9 lig ik alweer in het water te snorkelen. Helaas nog geen zon, en minder te zien, dus na 20 minuten taai ik af: Het is echt koud (winter in Australie). We zeilen terug naar de kust, de trip zit er op.

Deze mini-trip was het beste wat ik kon kiezen van alle boten die gingen. Twee nachten, gevarieerd programma en een groep backpackers van ongeveer mijn leeftijd. Met iedereen heb ik wel gebabbeld, maar ik ben vooral met de Franse jongen, Julien, omgegaan. M’n Frans is helaas niet van niveau voor een gesprek, kwam ik achter..
Morgen op naar Cairns, en op woensdag naar Melbourne, Amelia bezoeken!

Dirk

PS: Ik heb er weer 1, een belachelijke Engelse uitspraak:
That’s like a far from my bed-show. De Engelse jongen keek me aan van ‘Wat lul jij nou’..