Cajas, Voetbal en Semana Santa

Buenas tardes!

De eerste indrukwekkende excursie is een feit. Samen met Maud, Daniel, Claire, Adrienne en Juan Diego doe ik een hike in het Cajas National Park. Dit park ligt op twintig minuten rijden van Cuenca en is groter dan 50 vierkante meter. Gewapend met veel water en zonnebrand, maar zonder camera (vergeten) begint de tocht. Een illegale nog wel, want in plaats van het toeristische stuk gaan we naar een afgelegen gebied, door het hekje heen. We beklimmen enkele bergen en het is adembenemend: zowel het uitzicht als de lichamelijke conditie. Door de hoogte zijn we snel uitgeput en nemen we veel pauzes. Ons hoogste punt was ruim boven de 3000 meter, waar we zicht hadden op talloze bergen, meren en rotsen. Wauw! Daniel vertelt dat het eerste plan was om Lord of the Rings hier op te nemen, maar dat de lokale autoriteiten het tegenhielden uit bescherming van het park. De omgeving doet inderdaad sprookjesachtig aan. Op de afdaling maak ik helaas 5 goede uitglijders en scoor een natte bips (klimmen op gympies is geen aanrader) maar Daniel maakt het nog bonter: Doordat zijn bergschoenen helemaal kapot zijn gegaan, vervolgt hij de route op z’n blote voeten. Zoals een echte Hobbit!

Op dinsdag is het tijd voor voetbal. Ecuador – Paraguay is de match, die aanvangt om 16.00. Samen met Maud en Daniel, een Duitse jongen die in Guayaquil Duits gaat onderwijzen, zoeken we een kroeg op om het te kijken. Bij de hippe sportsbar blijkt er helaas een soort guestlist te zijn, un fiesta privado. Qué mala suerte. We belanden in de Wunderbar, waar we samen met 2 groepen Ecuadorianen zien hoe Ecuador zich terugknokt van een achterstand naar een 4-1 overwinning. Een uitspraak van Tymon (2009) gaat op: Zuid Amerikanen zijn temperamentvol en leven heel erg mee met de wedstrijd. Weinig mensen, maar veel lawaai. En de pilseners smaken goed :).

Deze week heb ik ook mijn pak opgehaald. Dinsdag was de eerste check, waar ik nog kleine aanmerkingen had op de linkerschouder en de wijdte van de bovenbenen. No hay problema, hij fixt het in twee dagen. Een heel vriendelijke vent en een vakman, zo blijkt. Het zit als gegoten, hij heeft goed werk geleverd. Muchas graciás señor! Het is het geld dubbel en dwars waard. Laat de bruiloft maar komen (minder dan een maand!).

Zoals ik al in een eerdere blog vertelde, wonen families lang samen. Hier komt bij dat Ecuadorianen vaak close zijn met de familie en veel samen doen. Bij mijn ex-hostfamily was dit niet het geval, maar andere studenten worden door hun families overal mee naar toe genomen. Mooi verhaal van Beccy (Rebecca) uit Engeland. Zij is aan het scharrelen met onze salsa-dansleraar, Francisco, en had afgesproken het weekend bij hem te zijn. Dat bleek bij z’n familie te worden, en zondag kwam alle familie op bezoek. Haar Spaans is nog slechter dan mijn Spaans, dus het was behoorlijk ongemakkelijk..

Ik blijf me verbazen over hoe goedkoop dingen hier zijn. Een lunch of diner (dagmenu) kost me 2 dollar of minder, waarbij ik tussen de lokale mensen van een soep en rijst geniet. M’n hostel is 8 dollar per dag en een broodje bij de bakker kost me 13 centavos. Er zijn meerdere markten in Cuenca en erg veel kleine winkels, restaurantjes en barren. Allemaal zelfstandigen. Hier zitten ook Lavadorias tussen, wasserijen. Per kilo 1 dollar, met een startbedrag van een dollar. Als Europeaan ben je hier echt heel erg rijk. Bovendien is de was binnen 12 uur is het klaar! De eerste keer krijg ik een ballenknijper van iemand anders in m’n tas mee, de tweede keer een zakdoek. Erg nauwkeurig zijn ze nog niet :).

Mensen zijn veelal gelovig in Ecuador. Dat blijkt tijdens Semana Santa, Pasen, wat het momenteel is. Op donderdagavond en vrijdag overdag bezoeken veel mensen 7 kerken en op vrijdag zie ik een optocht waarbij 2 jongens een soort beeld van Jezus aan het kruis dragen. Ook is het de dag dat iedereen Fanesca eet. Dit is een vissoep met groente, ei en aardappels. In alle restaurants was dit het menu, zonder uitzondering (De KFC is geen restaurant). In alle gesprekken met onbekenden, gaat het vaak al snel over het geloof. Een lastig onderwerp voor iemand die niet weet wat hij gelooft en in het hier-en-nu leeft. Ik probeer er overheen te praten, wat tot nu toe vaak lukt.

De volgende keer weer een levendigere blog, hopelijk!

Dirk

PS: Op vrijdagavond is er weer karaoke gezongen. Dit keer Rock DJ & Uptown Girl!
PS2: Muziek die je in cafés en winkels hoort is zo goed als altijd Spaanstalig, of vertaald (Bienvenido al Hotel California). Persoonlijke favoriet is ‘Aventura’, net als vroeger :)
PS3: Er komen zo weinig mensen naar de dansles, dat het bijna een privéles aan het worden is. Die heupen gaan los!
PS4: Foto’s! Ook bij de vorige blog!